پیش بینی پرخاشگری بر اساس کمال گرایی در ورزشکاران

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش کمال گرایی در پیش بینی پرخاشگری است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی (پیش بینی) می باشد. نمونه ی مورد مطالعه شامل 150 نفر از دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه آزاد قروه است که بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه ی پرخاشگری و مقیاس کمال گرایی چند بعدی فراست می باشد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه بیانگر این بود که بین خرده مقیاس های تردید در مورد فعالیت ها (p˂0.01 و 0.422=β)، انتظارات والدینی (p˂0.01 و 0.298=β) و انتقادات والدینی (p˂0.01 و 0.190=β)، با پرخاشگری رابطه ی معنا دار و مثبت وجود دارد. نتایج این پژوهش نشان دهنده ی نقش پیش بینی کننده ی خرده مقیاس های تردید در مورد فعالیت ها، انتظارات والدینی و انتقادات والدینی در زمینه ی پرخاشگری است.